Devletler arasındaki savaşlar nadirdir ve büyük güç savaşları - uluslararası sistemdeki en güçlü iki veya daha fazla devletin dahil olduğu çatışmalar - daha da az yaygındır. Yine de bu tür savaşlar, büyük kayıplara ve yıkıma yol açtıklarından ve toplumları ve uluslararası sistemi yeniden şekillendirme kapasitesine sahip olduklarından, tarihsel olarak en önemli uluslararası olaylar arasında yer almıştır.

Tarihsel büyük güç savaşlarının gözden geçirilmesi, kimin savaşacağı, savaşın ne kadar süreceği ve sonrasında dünyanın nasıl görüneceği ile ilgili savaş öncesi tahminlerin genellikle yanlış olduğunu gösteriyor. Bu tarih, savunma planlamacılarının varsayımlarını dikkatli bir şekilde incelemeleri ve büyük güç çatışmalarının hem kasıtlı hem de kasıtsız sonuçlarını ciddi şekilde dikkate almaları gerektiğinin altını çiziyor.

Savunma Bakanlığı giderek artan bir şekilde Rusya ve Çin ile rekabete odaklanırken, RAND Projesi HAVA KUVVETLERİ (PAF), bu ülkelerle yürütülen varsayımsal savaşların - ABD galip gelse bile - ABD için nasıl istenmeyen sonuçlara yol açabileceğini gösteren dört senaryoyu inceledi. Bu rapor, Şubat 2022'de Rusya'nın Ukrayna'yı işgalinden önce, Ocak 2021'de nihai hale getirildi. Daha sonra güncellenmemiştir.

Büyük güç çatışmalarının tarihi yanlış tahminlerle doludur. 1815'ten bu yana on büyük güç savaşının incelenmesi, her durumda, politikacıların ve askeri planlamacıların zayıf varsayımlara sahip olduklarını ve savaşın ardından gelecek kritik yönleri hakkında yanlış tahminlerde bulunduklarını ortaya çıkardı (Tablo 1). Bu hatalardan bazıları aşağıda açıklanmıştır.

Bir çatışmanın tarafları ve düşmanların uzun bir savaş verme iradesi hakkında yanlış tahminler: Büyük güçler sıklıkla diğer devletlerin çıkarlarını yanlış anladılar ve bu nedenle bir çatışmada üçüncü taraf müdahalelerinin olasılığını tahmin edemediler. Dikkate değer örnekler, Adolf Hitler'in 1939'da Fransız ve İngilizlerin Polonya'ya olan taahhütlerini hafife alması ve Kim Il Sung ile Joseph Stalin'in ABD'nin 1950'de Güney Kore'yi savunmak için savaşmayacağına dair varsayımlarını içerir. ancak bu devletin uzun süreli ve maliyetli bir savaşı sürdürme isteğini hafife aldı.

Yeni teknolojinin etkilerini yanlış anlama: Stratejistler, yeni bir teknolojinin savaşın gidişatını veya güç dağılımını değiştirdiğine dair kanıtları genellikle gözden kaçırdı veya dikkate almadı. Örneğin, Birinci Dünya Savaşı'ndan önce Avrupalı ​​planlamacılar, teknoloji, organizasyon ve savaşın yürütülmesindeki (örneğin siper savaşı ve kimyasal silahlar) değişikliklerin muharebeleri daha uzun, daha maliyetli ve daha az belirleyici hale getireceğine dair çok sayıda kanıtı yanlış yorumladılar veya gözden kaçırdılar.

Çatışmanın uzunluğu, yoğunluğu veya maliyeti hakkında yanlış tahminler: Büyük güçler sıklıkla çatışmanın süresini ve askeri kayıpların ölçeğini hafife almıştır. Belki de en rezil örnek, Birinci Dünya Savaşı ve Avrupalı ​​güçlerin Temmuz 1914'te çatışmanın Noel'e kadar biteceğine dair tahminleridir.

Çatışmanın sonuçları hakkında yanlış anlamalar:Devletler, savaş zamanı kazanımlarının kalıcılığı, istikrarı yeniden sağlamanın kolaylığı, çatışmanın tekrarlama riski ve güç dengesi için uzun vadeli sonuçları dahil olmak üzere bir çatışmanın stratejik sonuçlarını öngörmek için mücadele ettiler. Japonya'nın 1894'te Çin'le ve 1905'te Rusya'yla yaptığı savaşlardan sonra keşfettiği gibi, bir rakibi yenme ya da bölgesel ve siyasi tavizler elde etme görevine odaklanma, genellikle devletlerin savaş zamanı kazanımlarını elde tutma yeteneklerini abartmalarına yol açmıştır. bir savaşın sonucu böyle olurdu ya da savaş sonrası istikrarsızlık riskini hafife aldılar. Bölgesel uzlaşmalar ve yeni yönetim düzenlemeleri, daha sonraki krizler için yeni parlama noktaları üretebilir veya alevlendirebilir. Örneğin, 1864'te Schleswig-Holstein'ı Danimarka'dan çekip almak için ittifak kurarak, Avusturya ve Prusya, sadece iki yıl sonra, kısmen aynı bölgenin kontrolü için savaşa girdi. Bir savaşın bölgesel veya uluslararası güç dengesi üzerindeki potansiyel etkisini tahmin etmek zor olabilir. Örneğin, ne ABD'li ne de Avrupalı ​​stratejistler, ABD'nin II.

Politikacılar ve askeri planlamacılar neden bu kadar yanlış anladılar? Bazı durumlarda, analiz veya karar vermede bariz eksiklikler vardı. Diğer durumlarda, tarihsel olarak baskın olan devletler, güç dağılımının değiştiğine dair değişen askeri teknolojinin sonuçları gibi yeni kanıtları gözden kaçırdı. Bilinen karar alma tuzaklarından kaçınan devletler bile, bilgi eksikliği ve büyük ölçekli bir savaş sırasında ve sonrasında meydana gelebilecek karmaşık etkileşimleri tahmin etmenin zorluğu nedeniyle belirsizlikle karşı karşıya kaldı. Bu yanlış tahminlerin nedenleri ne olursa olsun, onların mirası, günümüzün planlamacıları ve karar vericileri için bir çatışmanın gidişatını veya savaş sonrası ortamı tahmin etmede alçakgönüllülüğün önemini pekiştiriyor. Liderler ve planlamacılar, çatışmanın doğası hakkındaki kendi varsayımlarını sorgulamalı, kazananlar ve kaybedenler açısından sonucu ve jeostratejik sonuçları. Farklı sonuçlara sahip bir dizi senaryoyu incelemek, liderlerin ve planlamacıların gelecekteki çatışmalar ve sonuçları beklendiği gibi gitmezse karşılaşabilecekleri seçenekler hakkında düşünmelerine yardımcı olabilir.

Tablo 1. Büyük Güç Savaşları Öncesi Temel Tahminlerin Doğruluğu




Çeşitli Senaryolar

Bugünün karar vericileri ve askeri planlamacıları önceki nesillerin hatalarından nasıl kaçınabilir? Strateji ve savaş planlaması büyük bir belirsizlik içerir ve çatışmaların nasıl ortaya çıkacağını, izleyecekleri yolu, kimin kazanacağını ve sonrasında dünyanın nasıl görüneceğini tahmin etmenin kusursuz bir yolu yoktur. Ancak planlamacılar, özellikle varsayımlarına ve beklentilerine meydan okuyan çok çeşitli makul senaryoları ve sonuçları inceleyerek belirsizliği yönetebilir.

2020'de yazarlar, önümüzdeki beş yıl içinde Çin ve/veya Rusya ile meydana gelen varsayımsal büyük güç çatışmalarından kaynaklanan bir dizi sonucu gösteren olası olmayan ancak makul dört senaryoyu incelediler. Her biri için yazarlar, bu çatışmalar sırasında alınan kararların savaş sonrası stratejik ortamı nasıl etkileyeceğini analiz ettiler. Amaç, planlamacıları varsayımları hakkında eleştirel düşünmeye ve potansiyel istenmeyen sonuçları dikkate almaya teşvik etmektir.

Yazarlar kasıtlı olarak, kesin bir ABD galibiyeti, kesin bir rakip galibiyeti ve kararsız bir sonuç dahil olmak üzere farklı sonuçlara yol açacak senaryolar geliştirdiler. Her durumda, yazarlar savaş öncesi bir bağlam ve makul bir şekilde bu sonuçla sonuçlanabilecek riskler dizisi tasavvur etmek için geriye doğru çalıştılar; ayrıca, senaryoları bir dizi nükleer dinamiği içerecek şekilde yapılandırdılar (örneğin, nükleer silahların tehdit altında, kasıtsız ve kasıtlı kullanımı). Yazarlar bu faktörleri belirledikten sonra, bireysel devletlerin muhtemelen nasıl davranacağını ve seçimlerinin hem savaş boyunca hem de en önemlisi savaş sonrasında nasıl etkileşime gireceğini sistematik olarak değerlendirdi. Savaş senaryolarının belirli yönleri sabitlendi, ancak devletlerin savaş sonrası davranışları, tamamen devletlerin her savaşın sonunda koşullara nasıl tepki vereceğine dair değerlendirmelere dayanıyordu. Yazarlar, bu değerlendirmeleri yapmak için her bir eyaletteki çağdaş karar verme araştırmalarından yararlandılar: karar verme, eyaletler arası savaş ve ittifaklar üzerine uluslararası ilişkiler literatürü; ve tarihsel büyük güç savaşlarının gidişatından ve sonrasından analojiler.

Tablo 2 geliştirilen ve analiz edilen senaryoları listeler. Senaryoların ayrıntılı olması amaçlanmamıştır ve farklı bir dizi senaryo, karar vericiler için farklı konuları vurgulayabilir.

Tablo 2. Varsayımsal Büyük Güç Savaşı Senaryoları

senaryo 1
Çin Ekleri Tayvan
Anlaşmazlık

*Anakaranın Hong Kong'u ele alışından ve 2019 koronavirüs hastalığı (COVID-19) krizinden giderek daha fazla endişe duyan Tayvan, bağımsızlığa doğru adımlar atıyor. Çin, kendi seçtiği bir zamanda Tayvan'a saldırarak birleşmeyi zorlamayı seçiyor. Amerika Birleşik Devletleri Tayvan'ı savunmaya karar verir. Japonya, Avustralya ve Birleşik Krallık ABD'yi destekliyor. Filipinler ve Tayland ABD üslerine erişim sağlamayı reddediyor ve Güney Kore yalnızca sınırlı erişim sağlıyor.

*Çin, Tayvan'a füzeler ve hava saldırılarıyla saldırır ve amfibi bir işgal gerçekleştirir. Çin, ABD üslerine ve uçak gemisi saldırı gruplarına saldırıyor.

*ABD'nin Çin'i abluka altına alması, Çin ekonomisinde büyük bir türbülansa ve küresel bir mali krize neden oluyor.

*ABD ve Tayvan güçlerinin direnişine rağmen Çin, Tayvan'da bir sahil başı kurdu. Çin ordusu, ABD'li analistlerin beklediğinden daha iyi performans gösteriyor.

*Her iki taraf da çatışmayı tırmandırır. Çin ve Amerika Birleşik Devletleri birbirlerinin uzay varlıklarına saldırıyor ve askeri, ticari ve altyapı hedeflerine yönelik siber saldırılar başlatıyor. Çin, Hawaii'deki ABD bombardıman üslerine saldırır ve ABD'yi anakara Çin'e yönelik saldırılarını genişletmeye sevk eder. Bu, yanlışlıkla Çin'in nükleer komuta ve kontrol sistemlerini tehdit ediyor.

*Çin, Taipei'yi ele geçirdi, ancak ABD, hayatta kalan Tayvanlı güçleri desteklemeye devam ediyor.

*Çin , ABD'yi Çin'in kazanımlarını kabul etmeye ve savaşı durdurmaya zorlamak için Pasifik'te bir NSNW patlattı .

*Taraflar, Çin'i Tayvan'ın tam kontrolünü bırakan ancak gelecekteki ilişkileri kolaylaştırabilecek daha geniş bir siyasi anlaşmadan yoksun bırakan bir ateşkes konusunda anlaştılar.

sonrası

*Çin, Tayvan'da dikkate değer ve uzun süredir aranan bir zafer elde etmesine rağmen, savaş sonrası bölgesel ortamda önemli bir stratejik bedel ödüyor.

*Çin'in yetenekleri ve niyetleri ile Amerika Birleşik Devletleri'nin güvenliği garanti etme kabiliyeti konusunda endişelenen Japonya ve Güney Kore, nükleer silahlar geliştiriyor. Bölgedeki diğer ülkeler büyük askeri yığınaklara girişiyor.

*Amerika Birleşik Devletleri, Doğu Asya'daki Çin hegemonyasına karşı odaklanmak için dünyanın başka yerlerindeki taahhütlerini azaltıyor. Asya'daki ilk gerçek çok taraflı güvenlik ittifakını, Çin saldırganlığını daha fazla sınırlamayı ve ABD'nin geri kalan müttefiklerinin çoğunu dahil etmeyi taahhüt eden Pasifik İttifak Antlaşması Örgütü'nü (PATO) getiriyor.

*Çin ise Tayvan üzerindeki kontrolünü pekiştirmeye, adayı yeniden inşa etmeye ve kendi ekonomisini yeniden inşa etmeye odaklanarak ihtiyatlı davranıyor. Ancak bu uyarı, potansiyel Çin saldırganlığına ilişkin bölgesel endişeleri gidermez.

*Amerika Birleşik Devletleri ile Çin arasındaki siyasi ve ekonomik ilişkiler yıllardır gergin durumda ve diğer devletleri giderek artan bir şekilde bölünmüş uluslararası sistemde zor seçimler yapmaya zorluyor.

Müşterek Kuvvet için Çıkarımlar

ABD, ordusunu PATO'yu savunma ve Çin'in diğer devletleri Pekin'in yörüngesine girmeye zorlamak için baskı kullanmasını engelleme sorunu etrafında yeniden odaklıyor. Bu şu anlama gelir

*beşinci nesil uçakların ve deniz altı kuvvetlerinin kayıplarının değiştirilmesi
*füze envanterlerinin yenilenmesi ve genişletilmesi
*aktif ve pasif hava üssü savunmalarına yatırım yapmak
*gelecekteki çatışmalarda ek seçenekler oluşturmak için daha fazla NSNW programına yatırım yapmak
*sabit operasyon yerlerine daha az güvenerek hava gücünü yansıtmak için kavramlar ve yetenekler geliştirmek
*bölgesel müttefiklerin kendi güvenlik güçlerini güçlendirmelerine yardımcı olmak
*saldırılara karşı daha dirençli dağıtılmış uydu sistemleri geliştirmek.

Senaryo 2

ABD, Yükselen Doğu Çin Denizi Çatışmasında Çin'in Askeri Gücünü Azaltıyor
Anlaşmazlık

*Çin, ABD'nin iç istikrarsızlık ve ekonomik zorluklar nedeniyle zayıfladığını varsayarak, Senkaku/Diaoyu Adaları'nın kontrolünü Japonya'dan almak için bir gri bölge operasyonu başlatır. Çin, adaları çevrelemek için balıkçı tekneleri, milis gemileri ve Sahil Güvenlik gemileri konuşlandırıyor. Japon ve Çin gemileri arasında çatışma çıkar.

*ABD'nin Japonya'yı savunmak için askeri müdahalede bulunması Çin'i şaşırttı. Bu yanlış hesaplamaya rağmen Çin, daha fazla çatışmadan geri adım atabileceğini düşünmüyor.

*Çatışma, Batı Pasifik'te geniş çaplı bir hava ve deniz çatışmasına dönüşüyor.

*Amerika Birleşik Devletleri, savaş hedeflerini Japonya'yı savunmanın ötesine, Çin askeri gücünü düşürmeyi ve gelecekteki saldırganlığı önlemeyi içerecek şekilde genişletiyor.

*Çin'in yeteneklerinin geniş çapta yok edilmesinin küresel güç dengesini değiştirebileceğinden endişe duyan Rusya, Çin'i savunmak için çatışmaya giriyor. ABD stratejistleri, ABD savaş hedeflerinin genişlemesinin ve ABD savaş zamanı başarısının Rusya'nın hesaplarını nasıl etkileyeceğini tahmin etmekte başarısız oluyor.

*Kısa ama yıkıcı bir konvansiyonel mübadeleden sonra, savaşan taraflar nükleer tırmanma riskinden kaçınmak için bir ateşkes müzakere etmeyi kabul ederler.

sonrası

*Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya, Çin'in Senkaku/Diaoyu Adaları'nı işgalini önleme ve Çin'in askeri gücünü düşürme savaş hedeflerine ulaşıyor. Bununla birlikte, savaşın etkileri, ABD askeri zaferinin düşündürdüğünden çok daha karmaşık.

*ABD'nin savaş hedeflerini genişletmesine yönelik Çin öfkesi uzlaştırılamaz. Çin, büyük bir askeri yeniden yapılanma başlatıyor ve nükleer yeteneklerini güçlendiriyor.

*Çin ve Rusya, savaş öncesi farklılıklarını bir kenara bırakıp karşılıklı bir savunma paktını resmileştiriyor. Rusya, küresel itibarını güçlendirmek için kendisini savaşın barış gücü olarak gösteriyor.

*Yeniden silahlanmış, düşmanca bir Çin ile gelecekte olası bir çatışmayı öngören ABD, askeri üstünlüğünü korumak için savunma harcamalarını artırıyor.

*Avustralya ve Japonya, Amerika Birleşik Devletleri ile daha yakın uyum içindedir. Ancak Çin ile ekonomik bağlarını tehlikeye atmak istemeyen Güney Kore, Filipinler, Endonezya ve Malezya önlem alıyor.

*Amerika Birleşik Devletleri, daha az kararlı bir ortaklar koalisyonu ile tekrar çatışma riskiyle karşı karşıya.

Müşterek Kuvvet için Çıkarımlar

*Çin, çatışma sırasında ABD'den daha ağır askeri kayıplar veriyor ve bu da ABD müşterek kuvvetine Hint-Pasifik'te kısa vadeli bir avantaj sağlıyor.

*Devletler, ABD askeri işbirliği ile Çin'in ekonomik erişimi arasında seçim yapmak zorunda kaldıkça, ABD'nin Hint-Pasifik'teki askeri erişimi giderek daha fazla kısıtlanıyor.

*Yeni bir savaş olasılığı ve Çin'in savunma harcamaları, ortak kuvvet üzerinde avantajını sürdürmesi için baskı oluşturuyor.

*Çin-Rusya ittifakı, Avrupa güvenliği için yeni endişeler uyandırıyor ve Amerika Birleşik Devletleri'ni birden fazla alanda yatırımlara nasıl öncelik verileceği konusunda siyasi olarak zor seçimlerle karşı karşıya kalmaya zorluyor.

Senaryo 3
Tayvan Üzerindeki Beklenmedik Savaş Donmuş Bir Çatışmayla Sona Erdi
Anlaşmazlık

*Tayvan cumhurbaşkanı bağımsızlığa doğru bir adım olacak bir referandum ilan ettiğinde Çin ve ABD hazırlıksız yakalandı.

*Çin, hazırlıklı olma konusundaki şüphelerine rağmen, hızlı ve güçlü bir şekilde hareket etmesi gerektiğini düşünüyor. Çin, olası bir amfibi istilasına hazırlanırken hava ve füze saldırıları başlatır ve Tayvan'ı abluka altına alır.

*Amerika Birleşik Devletleri, Tayvan'ı savunmak için müdahale ederek Çin deniz ve hava varlıklarına önemli hasar verdi ve anakaraya kendi ablukasını dayattı.

*Çatışmanın kapsamı, ABD ve Çin üslerine, uzay varlıklarına, altyapıya, iletişimlere ve finansal sistemlere yönelik saldırıları kapsayacak şekilde genişliyor.

*Üç aylık savaşın ardından Çin, Tayvanlıların davranışını değiştirmenin pek olası olmadığı ve bir amfibi istilasında başarılı olacağından emin olamayacağı sonucuna varır. Tayvan'ın açık deniz adalarının fethi ile yetinir ve ateşkesi kabul eder.

*Çatışma, kesin bir galibi olmayan ve her iki tarafın da gergin olduğu "dondurulmuş bir savaş" ile sona erer. Tayvan resmi bir bağımsızlık ilanından kaçınıyor, ancak olasılık, yenilenen çatışmalar için potansiyel bir parlama noktası olmaya devam ediyor.

sonrası

*Savaş sonrası durum istikrarsız olmaya devam ediyor, her iki taraf da savaşa dönüşü bekliyor ve buna hazırlanıyor.

*Amerika Birleşik Devletleri açıkça Tayvan'ın savunmasını taahhüt ediyor ve adada uzun vadeli bir varlık sürdürüyor.

*Taipei, fethe direnmek için sağlamlaştırılmış altyapıya ve kısa menzilli silahlarla hayatta kalınabilir güçlere yatırım yapıyor.

*Çin, ABD müdahalesi karşısında başarılı bir amfibi saldırı sağlamak için yeteneklere büyük yatırım yapıyor. Uzatılmış donmuş bir çatışmanın mali ve stratejik fırsat maliyetlerinden endişe duyan Çin, Tayvan sorununu mümkün olan en kısa sürede ve gerekli olan tüm güçleri kullanarak kendi şartlarına göre çözmeye karar verir.

*Tayvan'da bir sonraki cumhurbaşkanlığı seçimlerini bağımsızlık yanlısı bir aday kazandığında, Çin yeniden işgal eder ve ilkinden dört yıl sonra ikinci bir savaş başlatır.

Müşterek Kuvvet için Çıkarımlar

"Dondurulmuş savaş" döneminde, müşterek kuvvet aktif olmaya devam ediyor ve yeniden çatışma olasılığına karşı tetikte. Bu şu anlama gelir

*Bir sonraki savaşta Amerika Birleşik Devletleri'nin yanında savaşması muhtemel ülkelerle (örneğin Tayvan, Japonya, Avustralya) güvenlik işbirliğini hızlandırmak

*ilk savaşta Tayvan'ın savunmasına gelmeyen ülkelerle (örneğin Filipinler) güvenlik işbirliğini azaltmak

*tatbikatların, dağıtımların ve diğer faaliyetlerin yanlışlıkla başka bir çatışmayı tetiklememesine dikkat etmek
güçlerin ve dikkatin Avrupa ve Orta Doğu'dan Tayvan'a kaydırılması

*Çin ile hızlanan silahlanma yarışında rekabet avantajını korumak için kısa vadeli inovasyona odaklanmak.

Senaryo 4

Rusya'nın Yanlış Algılamasının Neden Olduğu Savaş, Kuzeydoğu Avrupa'daki Askeri Kuvvetlere Kısıtlamalarla Sona Erdi
Anlaşmazlık

*Rusya, NATO'nun Rusya'ya yönelik bir saldırıya hazırlık olarak kuzeydoğu cephesini güçlendirmesinden korkarak , tırmanan alışılmadık bir çatışma başlatır. Litvanya üzerinde bir Rus uçağı düşürüldüğünde, Rusya Polonya ve Litvanya'nın bazı bölgelerinde fiilen uçuşa yasak bölge ilan eder ve kara kuvvetlerini seferber etmeye başlar.

*NATO yerel kara, deniz ve hava kuvvetlerini karşılık vermeye hazırlarken, Litvanya Rus kuvvetlerinin Kaliningrad'a geçişini engelliyor.

*NATO'nun durumu diplomatik olarak yatıştırma çabalarına rağmen Rusya, NATO'nun kararlı durum faaliyetlerini Kaliningrad'ı ele geçirme hazırlıkları olarak yanlış yorumluyor. Rusya, Polonya ve Litvanya'ya önleyici saldırılar başlattı. NATO karşı saldırılar yapıyor, ancak bazı NATO müttefikleri Rusya'nın ekonomik ve askeri misillemesinden korktukları için kendilerini çatışmadan uzaklaştırıyorlar.

*Çatışma, Avrupa genelinde ve Rusya anakarasında konvansiyonel saldırıları içerecek şekilde tırmanıyor. Rusya'nın Batı Askeri Bölgesindeki konvansiyonel kuvvetleri ağır kayıplar veriyor ve uzun menzilli hassas vuruş yetenekleri tükeniyor.

*Daha fazla kayba dayanamayacağından korkan Rusya, çatışmayı durdurmak için NSNW'leri kullanmakla tehdit ediyor. NATO liderleri nasıl yanıt verecekleri konusunda bölünmüş durumdalar, ancak ABD konvansiyonel operasyonlarına devam ediyor.

*Rusya, NSNW'leri Birleşik Krallık, Polonya, Almanya ve Kuzey Denizi'ndeki askeri hedeflere karşı kullanıyor. Amerika Birleşik Devletleri, bir Rus ağır bombardıman üssüne karşı bir NSNW kullanarak misilleme yapıyor .

*Yaklaşan bir stratejik nükleer değiş tokuşla, her iki taraf da acil bir ateşkes konusunda anlaştı.

sonrası

*Katılımcılar, çatışmanın nasıl tırmandığı karşısında sarsılıyor ve düşmanlıkların yeniden başlamasından kaçınmaya hevesli. Rusya ve NATO , yabancı askerleri Beyaz Rusya, Baltık Devletleri ve Polonya dahil olmak üzere geniş bir bölgeden çekmeyi kabul etti; ve Rusya, Kaliningrad'da ve Estonya ve Letonya ile sınırları boyunca kendi kuvvetlerine sınırlamalar getirmeyi kabul ediyor.

*NATO zayıfladı. Rusya'nın nükleer saldırılarını kışkırtmakla ABD'yi suçlayan Almanya, tüm ABD kuvvetlerinin bir yıl içinde topraklarından çıkmasını talep ediyor. Barış anlaşmasında müttefikleri tarafından terk edilmiş hisseden Polonya, kendi nükleer silah programını başlatır ve keskin bir şekilde otoriter rejime yönelir.

*Birleşik Devletler, müttefiklerinin çatışmayı tırmandırdığını algıladıkları savaş zamanı eylemleri nedeniyle itibarını kaybediyor.

*Rusya, barış anlaşmasından giderek daha fazla memnun değil ve Kaliningrad'ın kırılganlığından endişe duyuyor. Birkaç yıl içinde anlaşmayı ihlal edecek adımları düşünmeye başlar.

*Çin, savaştan en çok yararlanan taraf çünkü ABD ve Rusya ekonomik, askeri ve diplomatik olarak zayıflamış durumda. Çin, ilk kullanım dışı nükleer politikasını vurgulayarak ve kendisini ticaret ve yatırım için güvenli bir yer olarak pazarlayarak, kendisini sorumlu bir uluslararası aktör olarak sunuyor.

Müşterek Kuvvet için Çıkarımlar

*Müşterek kuvvet, küresel duruşunu önemli ölçüde değiştirirken, kayıp yeteneklerini yeniden inşa etme göreviyle karşı karşıyadır. Almanya ve Türkiye'deki üslerin kaybedilmesi, hareketli kuvvetler ve karargah gerektirir.

*Savaşta konvansiyonel kuvvetlerin ağır kayıpları göz önüne alındığında, ABD, Asya müttefiklerinin güvenliğini sağlamak için Avrupa'daki müdahalesini yavaş yavaş azaltmak ve Hint-Pasifik'e öncelik vermekten başka çaresi olmadığına karar verir.

*Rusya ile kısa vadeli savaş riski, savaş sonrası anlaşmayla azaltılmış gibi görünse de, ABD'nin NATO'ya bağlılığı, müşterek gücün böyle bir çatışmayı hâlâ caydırabilmesi ve gerekirse galip gelmesi gerektiği anlamına geliyor.

gözlemler

Varsayımsal senaryolar, ABD'nin karşı karşıya kalabileceği tüm çatışmaları dikkate almasa da, ABD'li karar alıcıların ve planlamacıların dikkate alması gereken makul sonuçların altını çiziyor.

Savaş zamanı zaferi, savaş sonrası için elverişli bir ortam sağlamayabilir. Örneğin, zorlu ve maliyetli bir çatışma galibini zayıflatabilir ve çatışmanın tarafı olmayan diğer devletlere avantaj sağlayabilir. Diğer devletler, galiplerin gelişmiş yetenekleri veya niyetleri hakkında daha fazla endişe duymaya başladıkça, bir galip daha güçlü dengeleyici koalisyonlarla karşı karşıya kalabilir. Sivil nüfus savaşın yüksek maliyetleriyle boğuşurken, galipler ayrıca iç krizlerle de mücadele etmek zorunda kalabilir. Son olarak, barış anlaşmasının şartları veya kalıcı sorunların ele alınmaması, yeniden çatışma riskini artırabilir.

Bir ABD zaferi, Çin ve Rusya'yı birbirine yaklaştırabilir. Karşılıklı güvensizlik ve anlaşmazlıklar, Çin ve Rusya'nın daha derin askeri bağlar kurmasını engelledi, ancak ülkeler bu farklılıkların üstesinden gelebilir ve ABD'nin her ikisine karşı da büyük bir zafer elde etmesini önlemek için birlikte savaşabilir. Birlikte savaşmasalar bile, bir ortaklığı savaş sonrası dönemde ABD oportünizmini caydırmanın en iyi yolu olarak görebilirler.

Hint-Pasifik, muhtemelen ABD için savaş sonrası bir öncelik olacak. Çin, Amerika Birleşik Devletleri ve Rusya'yı zayıflatan ve Asya'daki savaş sonrası ABD güvenlik endişelerini artıran bir Avrupa savaşından fayda sağlayacaktır. Bunun yerine Çin ile ABD arasında doğrudan bir çatışma meydana gelirse, Çin muhtemelen önemli bir uluslararası aktör ve yenilgide bile ABD ile stratejik bir rakip olmaya devam edecektir. Buna karşılık, yenilmiş bir Rusya muhtemelen yeniden inşa etmek için mücadele edecek ve ABD için yenilmiş bir Çin'den daha az tehdit oluşturacaktır. Bu nedenle, değerlendirilen büyük güç çatışması senaryolarının her birinde, ABD'nin savaş sonrası odak noktasını Hint-Pasifik'e çevirmesi muhtemeldi.

Savaşlar müttefikler arasındaki bağları güçlendirebilse de, savaş sonrası ittifak uyumu zarar görebilir. Savaşın amaçlarına ilişkin anlaşmazlıklar veya tırmanma riskine isteklilik, müttefiklerin savaş kazanıldıktan sonra bile taahhütlerini yeniden düşünmelerine neden olabilir. Dahası, ABD'nin müttefikleri ve ortakları, ABD'nin artık güvenliklerini garanti edemeyeceğini düşünürlerse, nükleer silah geliştirmek için yeni teşviklerle karşı karşıya kalabilirler.

Rusya veya Çin ile ABD öncülüğündeki bir savaşa müttefiklerin katkıları değişiklik gösterebilir. Her ülkenin, ABD ile bir ilişkiyi sürdürme, saldırganlığa karşı denge sağlama ve Rusya veya Çin'in ekonomik veya askeri misillemesinden kaçınma arzusu gibi birbiriyle çelişen düşüncelerle boğuşması gerekecek. Müttefiklerin erişim izni vermemeyi seçmesi durumunda, Birleşik Devletler kilit beklenmedik durumlar için birden fazla üs seçeneği geliştirmelidir.

öneriler

Askeri planlamacılar, mevcut savaş planlarının uzun vadeli ABD çıkarlarını destekleyip desteklemediğini değerlendirmelidir. Bu, varsayımlara göre giden ve gitmeyen çatışmaların savaş sonrası sonuçlarını değerlendirmek anlamına gelir. Bu tür bir analiz, savaş sonrası kısa ve uzun vadeli hedefler arasındaki olası gerilimleri ortaya çıkarmaya yardımcı olacaktır.

Servisler ve müşterek kuvvet, büyük bir güç savaşını izleyen bir dönemde bir "gelecek oyunu" kurmayı düşünmelidir. Vadeli işlem oyunları, planlamacıların varsayımsal bir çatışmada yeni kavramların ve sistemlerin nasıl ilerleyeceğini düşünmelerine olanak tanır. Büyük bir güç savaşından sonra bir gelecek oyunu kurmak, hizmetlerin programların ABD'nin bugün karşı karşıya olduğundan çok farklı olabilecek savaş sonrası stratejik ortamlarda sağlam olup olmadığını değerlendirmesine olanak tanır.

ABD ve müttefik karar vericiler, nükleer silah kullanımının potansiyel operasyonel ve stratejik sonuçları hakkında tam olarak bilgilendirilmeli ve eğitilmelidir. Bu konular Soğuk Savaş'ın sona ermesinden bu yana üzerinde durulmadı ve nispeten az sayıda savaş oyunu, bir savaş aracı olarak nükleer silahların kullanılmasını içeriyor. ABD ve müttefik karar vericiler, nükleer silahların tehdit edilmesi veya bir çatışmada kullanılması durumunda (umarız olası değildir) sürpriz veya aceleci tepki riskini azaltmak için olası tepkileri de dikkate almalıdır.

*
Nükleer Artış Üzerine Bir Not

Nükleer güçler arasındaki savaşlar nadirdir ve ABD ile büyük bir güç arasındaki bir savaşın nükleer bir değiş tokuşa dönüşme olasılığını değerlendirmek zordur. Tasarlanan senaryolar, sınırlı nükleer kullanımı göz önünde bulundurur ve nükleer yükselme olasılığı, devletlerin karar verme sürecini etkiler. Nükleer silahların yaygın kullanımını içeren senaryolar bu araştırmanın kapsamı dışındadır, ancak gelecekteki savaşlarda ABD'li karar vericilerin kazara, kasıtsız veya kasıtlı olarak daha fazla nükleer tırmanma olasılığına karşı her zaman tetikte olmaları gerekecektir.

Nükleer Artış İçin Üç Yol

1. tesadüfi
İnsan veya mekanik hatalardan kaynaklanan kasıtsız ve istenmeyen hatalar nükleer patlamaya neden olur. Bu tür hatalar, kuvvetlerin yüksek alarm durumunda olduğu savaş zamanlarında daha olasıdır.

2. istemeden
Bir muharip, istemeden bir düşmanın nükleer kullanım eşiğini geçer.

3. Kasten, kasıtlı, planlı
Savaşan bir taraf, askeri bir hedefe ulaşmak veya bir rakibe savaşı sürdürmenin veya belirli bir şekilde savaşmanın risklerini işaret etmek için kasıtlı olarak nükleer silahları kullanır. Bir devlet, yenilginin sonuçlarının dayanılmaz olduğuna inanıyorsa, kasıtlı tırmanış daha olasıdır. Ayrıca, eğer bir devlet sınırlı nükleer kullanımın sınırsız bir stratejik değiş tokuşu tetikleme ihtimalinin düşük olduğuna inanıyorsa, bu daha olasıdır.

***

Not: İngilizceden elektronik çeviridir, orjinaline ait kaynağı aşağıdaki bağlantıdadır...
Önce Kültür

Kaynak:

https://www.rand.org/pubs/research_briefs/RBA591-1.html

Yorumlar