Mike Whitney: Ukrayna'daki Kriz Ukrayna İle İlgili Değil. Almanya Hakkında “Yüzyıllardır uğrunda savaşlar verdiğimiz -Birinci, İkinci ve Soğuk Savaşlar- Amerika Birleşik Devletleri'nin ilkel çıkarı Almanya ve Rusya arasındaki ilişkiydi, çünkü orada birleştiklerinde bizi tehdit edebilecek tek güç onlar. . Ve bunun olmamasını sağlamak için." George Friedman, STRATFOR CEO'su The Chicago Council on Foreign Affairs Ukrayna krizinin Ukrayna ile hiçbir ilgisi yok. Konu Almanya ve özellikle Almanya'yı Rusya'ya bağlayan Nord Stream 2 adlı boru hattıyla ilgili. Washington, boru hattını Avrupa'daki önceliğine bir tehdit olarak görüyor ve projeyi her fırsatta sabote etmeye çalıştı. Buna rağmen, Nord Stream ilerlemeye devam etti ve artık tamamen çalışır durumda ve kullanıma hazır. Alman düzenleyiciler nihai sertifikayı verdikten sonra gaz teslimatları başlayacak. Alman ev sahipleri ve işyerleri güvenilir bir temiz ve ucuz enerji kaynağına sahip olurken, Rusya gaz gelirlerinde önemli bir artış görecek. Her iki taraf için de kazan-kazan durumu. ABD Dış Politikası kurumu bu gelişmelerden memnun değil. Almanya'nın Rus gazına daha fazla bağımlı olmasını istemiyorlar çünkü ticaret güven inşa ediyor ve güven ticaretin genişlemesine yol açıyor. İlişkiler ısındıkça, ticaret engelleri kaldırılıyor, düzenlemeler gevşetiliyor, seyahat ve turizm artıyor ve yeni bir güvenlik mimarisi gelişiyor.Almanya ve Rusya'nın dost ve ticaret ortağı olduğu bir dünyada ABD askeri üslerine, pahalı ABD yapımı silahlara ve füze sistemlerine ve NATO'ya ihtiyaç yoktur. Ayrıca ABD Doları cinsinden enerji anlaşmaları yapmaya veya hesapları dengelemek için ABD Hazinelerini stoklamaya gerek yoktur. İş ortakları arasındaki işlemler, doların değerinde keskin bir düşüşe ve ekonomik güçte çarpıcı bir değişime yol açması gereken kendi para birimlerinde gerçekleştirilebilir. Bu nedenle Biden yönetimi Nord Stream'e karşı çıkıyor. Bu sadece bir boru hattı değil, geleceğe açılan bir penceredir; Avrupa ve Asya'nın, ABD'yi dışarıda bırakırken karşılıklı güç ve refahlarını artıran devasa bir serbest ticaret bölgesine yakınlaştığı bir gelecek.Almanya ve Rusya arasındaki daha sıcak ilişkiler, ABD'nin son 75 yıldır yönettiği “tek kutuplu” dünya düzenine bir son veriyor. Bir Alman-Rus ittifakı, şu anda uçuruma yaklaşan Süper Gücün düşüşünü hızlandırmakla tehdit ediyor. Bu nedenle Washington, Nord Stream'i sabote etmek ve Almanya'yı yörüngesinde tutmak için elinden gelen her şeyi yapmaya kararlı. Bu bir hayatta kalma meselesi. İşte burada Ukrayna devreye giriyor. Ukrayna, Kuzey Akım'ı torpidolamak ve Almanya ile Rusya arasına bir kama sokmak için Washington'un 'tercih edilen silahı'. Strateji, Böl ve Yönet başlığı altındaki ABD Dış Politika El Kitabının birinci sayfasından alınmıştır. Washington, Rusya'nın Avrupa için bir güvenlik tehdidi oluşturduğu algısını yaratmalı. Amaç bu. Putin'in kana susamış bir saldırgan olduğunu ve güvenilemeyecek, tüyleri diken diken eden bir mizaca sahip olduğunu göstermeleri gerekiyor.Bu amaçla medyaya defalarca “Rusya Ukrayna'yı işgal etmeyi planlıyor” diye tekrarlama görevi verildi. Söylenmeyen, Sovyetler Birliği'nin dağılmasından bu yana Rusya'nın hiçbir ülkeyi işgal etmediği, ABD'nin aynı süre içinde 50'den fazla ülkede rejimleri işgal ettiği veya devirdiği ve ABD'nin şu anda 800'den fazla askeri üssü elinde bulundurduğu. dünyadaki ülkeler. Bunların hiçbiri medya tarafından bildirilmiyor, bunun yerine Ukrayna sınırında tahmini 100.000 asker toplayan ve tüm Avrupa'yı başka bir kanlı savaşa sürüklemekle tehdit eden “kötü Putin”e odaklanılıyor. Histerik savaş propagandasının tamamı, Rusya'yı izole etmek, şeytanlaştırmak ve nihayetinde daha küçük birimlere bölmek için kullanılabilecek bir kriz üretme niyetiyle yaratılıyor. Ancak asıl hedef Rusya değil, Almanya. Michael Hudson'ın The Unz Review'daki bir makalesinden şu alıntıya göz atın: “ABD'li diplomatların Avrupa'dan alımları engellemesinin tek yolu , Rusya'yı askeri bir yanıt vermeye teşvik etmek ve ardından bu yanıtın intikamının tamamen ulusal ekonomik çıkarlardan daha ağır bastığını iddia etmektir. Dışişleri Bakanlığı Siyasi İşlerden Sorumlu Müsteşarı şahin Victoria Nuland, 27 Ocak'ta bir Dışişleri Bakanlığı basın brifinginde şöyle açıklamıştı: “Rusya Ukrayna'yı şu ya da bu şekilde işgal ederse, Kuzey Akım 2 ilerlemeyecek.” ( “Amerika'nın Gerçek Düşmanları Avrupalı ve Diğer Müttefikleridir” , The Unz Review) Orada siyah beyaz var. Biden ekibi, NordStream'i sabote etmek için “Rusya'yı askeri bir yanıta yönlendirmek” istiyor. Bu, Putin'i ülkenin doğusundaki etnik Rusları savunmak için askerlerini sınırın ötesine göndermeye ikna etmek için tasarlanmış bir tür provokasyon olacağı anlamına geliyor. Putin yemi yerse, yanıt hızlı ve sert olacaktır. Medya, eylemi tüm Avrupa için bir tehdit olarak överken, dünyanın dört bir yanındaki liderler Putin'i “yeni Hitler” olarak kınayacak. Özetle Washington'un stratejisi budur ve tüm prodüksiyon tek bir amaç göz önünde bulundurularak düzenlenmektedir; Almanya Şansölyesi Olaf Scholz'un NordStream'i son onay sürecinden geçirmesini siyasi olarak imkansız hale getirmek. Washington'un Nord Stream'e muhalefeti hakkında bildiklerimiz göz önüne alındığında, okuyucular yılın başlarında Biden yönetiminin projeye daha fazla yaptırım UYGULAMAMASI için Kongre'de neden lobi faaliyeti yürüttüğünü merak edebilirler. Bu sorunun cevabı basit: İç politika. Almanya şu anda nükleer santrallerini devreden çıkarıyor ve enerji açığını kapatmak için doğal gaza ihtiyacı var. Ayrıca, ekonomik yaptırım tehdidi, onları yabancı müdahalesinin bir işareti olarak gören Almanlar için bir “kapanma”. Ortalama bir Alman, “Amerika Birleşik Devletleri enerji kararlarımıza neden müdahale ediyor” diye soruyor. "Washington kendi işine bakmalı ve bizim işimizden uzak durmalı." Bu tam olarak makul bir insandan beklenebilecek bir yanıttır. Sonra, Al Jazeera'dan bu var: “Çoğunlukla Almanlar projeyi destekliyor, boru hattına karşı olanlar sadece seçkinlerin ve medyanın bir kısmı … Alman Dış İlişkiler Konseyi'nde Rusya ve Doğu Avrupa uzmanı olan Stefan Meister, "ABD projeyi onaylamaktan veya eleştirmekten ne kadar çok bahsederse, Alman toplumunda o kadar popüler hale geliyor" dedi. ( “Kuzey Akım 2: Rusya'nın Avrupa'ya uzanan boru hattı neden Batı'yı bölüyor” , El Cezire) Dolayısıyla kamuoyu, Washington'un neden yeni bir yaklaşıma karar verdiğini açıklamaya yardımcı olan Nord Stream'in kesinlikle arkasında. Yaptırımlar işe yaramayacak, bu yüzden Sam Amca B Planına döndü: Almanya'nın boru hattının açılmasını engellemek zorunda kalacağı yeterince büyük bir dış tehdit yaratın . Açıkçası, strateji çaresizlik kokuyor, ancak Washington'un azmi karşısında etkilenmeniz gerekiyor. 9'un sonunda 5 koşu geride olabilirler, ancak henüz havlu atmadılar. Son bir şans verecekler ve biraz ilerleme kaydedebilecekler mi diye bakacaklar. Pazartesi günü Başkan Biden, Almanya Başbakanı Olaf Scholz ile Beyaz Saray'da ilk ortak basın toplantısını gerçekleştirdi. Olayı çevreleyen ballyhoo sadece benzeri görülmemişti. Her şey, Biden'ın ABD politikası doğrultusunda şansölyeye baskı yapmak için kullandığı bir "kriz atmosferi" yaratmak için düzenlenmişti.. Beyaz Saray Sözcüsü Jen Psaki, haftanın başlarında defalarca "Rus işgalinin an meselesi olduğunu" söyledi. Nick Price'ın yorumlarını, Intel ajanslarının kendisine yakın gelecekte Doğu Ukrayna'da gerçekleşmesini bekledikleri Rus destekli bir “sahte bayrak” operasyonunun ayrıntılarını verdiği yönündeki eleştirileri izledi. Price'ın uyarısını Pazar sabahı ulusal güvenlik danışmanı Jake Sullivan takip etti ve bir Rus işgalinin her an, belki de "yarın bile" olabileceğini iddia etti. Bu, Bloomberg Haber ajansının “Rusya Ukrayna'yı İşgal Ediyor” şeklindeki sansasyonel ve tamamen yanlış manşetini yayınlamasından sadece birkaç gün sonraydı. Buradaki deseni görebiliyor musunuz? Bu asılsız iddiaların, kendisini hedef alan kampanyadan habersiz görünen Alman şansölyesine baskı uygulamak için nasıl kullanıldığını görebiliyor musunuz? Tahmin edilebileceği gibi, son darbeyi bizzat Amerikan başkanı vurdu. Biden basın toplantısında vurgulayarak şunları söyledi: “Rusya işgal ederse… artık bir Kuzey Akım 2 olmayacak. Buna bir son vereceğiz.” Yani, şimdi Washington Almanya için politika belirliyor??? Ne dayanılmaz bir kibir! Alman şansölyesi, Biden'ın orijinal senaryonun bir parçası olmadığı açık olan yorumları karşısında şaşırmıştı. Buna rağmen Scholz, Nord Stream'i iptal etmeyi asla kabul etmedi ve boru hattından adını bile anmayı reddetti. Biden, dünyanın en büyük üçüncü ekonomisinin liderini halka açık bir forumda köşeye sıkıştırarak tuzağa düşürebileceğini düşündüyse, yanlış tahmin etti.. Almanya, uzaklardaki Ukrayna'daki olası alevlenmelerden bağımsız olarak Nord Stream'i başlatma kararlılığını sürdürüyor. Ama bu her an değişebilir. Ne de olsa, Washington'un yakın gelecekte hangi kışkırtmaları planlayacağını kim bilebilir? Almanya ile Rusya'nın arasını açmak için kim bilir kaç canı feda etmeye hazırlar? Biden'ın Amerika'nın düşüşünü yavaşlatmak ve yeni bir “çok merkezli” dünya düzeninin ortaya çıkmasını önlemek için hangi riskleri almaya istekli olduğunu kim bilebilir? Önümüzdeki haftalarda her şey olabilir. Herhangi bir şey. Şimdilik, Almanya kedi kuşu koltuğunda. Sorunun nasıl çözüleceğine karar vermek Scholz'a kalmış. Alman halkının çıkarlarına en iyi hizmet eden politikayı mı uygulayacak yoksa Biden'ın amansız kol bükmesine boyun mu eğecek? Hareketli Avrasya koridorunda yeni ittifakları güçlendirecek yeni bir rota mı çizecek yoksa desteğini Washington'un çılgın jeopolitik hırslarının arkasına mı atacak? Yükselen birçok güç merkezinin küresel yönetimde eşit olarak pay sahibi olduğu ve liderliğin çok taraflılığa, barışçıl kalkınmaya ve herkes için güvenliğe yılmadan bağlı kaldığı yeni bir dünya düzeninde Almanya'nın önemli rolünü kabul edecek mi ? Raf ömrünü açıkça dolduran savaş sonrası sistem? Bir şey kesin; Almanya ne karar verirse versin hepimizi etkileyecek. Mike Whitney • 11 Şubat 2022 (Makale Elektronik Çeviridir) Kaynak Bağlantısı: https://www.unz.com/mwhitney/the-crisis-in-ukraine-is-not-about-ukraine-its-about-germany/ |
1156 kez okundu
YorumlarHenüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yapmak için tıklayın |